شهرمن یک پادگان بزرگ ارتش داشت که هر وقت از جاده کنار آن رد میشدم از پشت دیواره سیمهای خاردار چشمم به تانکهای چیفتن این پادگان نظامی میافتاد که ردیف کنار هم چمباته زده بودند . این تانکها بنا به سفارش رژیم شاهنشاهی ایران و توسط کارخانه تسلیحاتی ویکرز انگلستان ساخته شده بودند و علاوه بر قدرت آتش مناسب و مقاومت کافی در برابر سلاحهای ضد تانک ، از قدرت مانور خوبی برخوردار بودند و قابلیٌت شلیک در حین حرکت را داشتند .
نمیدانم به چه قیمت و بهایی خریداری شده بودند و همه ساله به مناسبت روز ارتش ما را از طرف مدرسه در کنار خیابان شهر به صف میکردند تا نظارهگر رژه ارتش و مهمات و ماشینآلات نظامی دولت شاهنشاهی ایران باشیم و تشویق و ابراز احساسات کنیم .و هنوز بخوبی به یاد دارم که بلندگو مرتب میگفت این ارتش سرفراز شاهنشاهی ایران است .
درست در سه کیلومتری این پادگان روستایی بود به نام محمود آباد که به امکانات اولیه بهداشتی دسترسی نداشتند و از آب آشامیدنی محروم بودند . و طرح آبرسانی به این روستا هنوز در پروژههای عمرانی نظام سلطنتی قرار نگرفته بود تانکهای چیفتن در اولویت بودند و موجودیت و ثبات نظام در اولویت بود . و اهالی این روستا با گالونهای پلاستیکی هر روز به شهر میآمدند و با خود آب به این روستا میبردند.
این مسئله من و تعدادی از دوستانم را همواره بشدت رنج میداد و چند روز بعد از سقوط نظام سلطنتی به کمک و یاری همین دوستانم که الان هیچ کدامشان در ایران نیستند و در خارج از کشور در تبعید و یا تیرباران شدند و با زور و بازوی خودمان بیل و کلنگ به دست گرفتیم و در عرض سه چهار روز خط لوله را تا روستای محمودآباد حفاری کردیم و آب آشامیدنی را به روستا بردیم
آنروزها شاه با آن تانکهای چیفتن پز قدرت بزرگ منطقه را میداد در حالیکه روستائیان نزدیک تانکهای به صف کشیده آب آشامیدنی نداشتند .
و امروز بعد از 28 سال تصویر دردناکی از کمبود آب در خرمشهر را در اینترنت دیدم و یاد لاف پیشرفت های اتمی آخوندها افتادم .
ولی فقیه و گماشته دلقک او از فنآوری هستهای و غنی سازی اورانیوم و پز ذخایر موشکهای بالستیک و شهاب سه را میدهد ، و از افزایش برد و شعاع عمل آن که به بیش از دو سه هزار کیلومتر میرسد دم میزند . میلیاردها دلار صرف تاسیسات هستهای زیرزمینی میکند و برای حفاظت این تاسیسات سیستم دفاع موشکی بکار گرفته و مستقر میکند در حالی که معلمین این کشور دستفروشی میکنند و کارگران زیر خط فقر و در مناطقی کودکان محرم از سو تغذیه رنج میبرند زیرا که موجودیت و ثبات نظام در اولویت است و برایشان مهم نیست اگر زن بیسرپرست ایرانی نهارش را در زبالهدانی پیدا کند و تشنهاش که بشود از آب جوب بنوشد !!
0 نظرات:
ارسال یک نظر