با مراسم اختتامیه بازیهای المپیک و توزیع 926 مدال بین 87 کشور، ایران با کسب دو مدال به پنجاه و یکمین رتبه سقوط کرد و کاروان 55 نفره ورزشکاران ایرانی حتا نتوانستند در رشتههای وزنهبرداری و کشتی که از صاحب نامان این رشتهها هستند صاحب کسب مدال شوند . وزنه برداری ایران به رتبه 17 جهانی رسید و کشتی ایران هم عملاً ضربه فنی شد و این بار حتا امام زمان و ائمه و معصومین هم نتوانستند کاری بکنند !!
این افتضاح المپیک به این جا ختم نمیشود رئیس سازمان ورزش ایران محمد علی آبادی که معاون احمدینژاد است نه تنها استعفاء نمیدهد نه تنها یک عذرخواهی خشک و خالی از میلیونها ایرانی نمیکند بلکه در کمال وقاحت و بی شرمی میگوید :کاروان ورزشی ما در المپیک ناکام نبوده !! البته تمام روزنامهها و رسانههای داخل کشور به این ناکامی مسئولین اعتراف کردند و با حفظ خط قرمزها به ضعفهای مدیریت، و بیبرنامهگی مسئولین فدراسیونهای ورزش ایران اعتراض کردهاند.
ولی واقعیت این است که یک مشت جانی غارتگر، بانادیده گرفتن حق و حقوق مردم اداره امور کشور را به تصرف درآوردند و در همه جا و همه چیز دخالت میکنند و این نتایج ورزشی نمیتواند بهتر از نتایج بدست آمده در حوزه اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی و سیاسی باشد .
متاسفانه در یک جامعه استبدادی ورزش هم فاقد معنا و محتوا میشود. و حاکمان مستبد همیشه میخواهند آن را در خدمت به نظام در بیاورند درست مثل تاریخ مثل هنر، تا زمانی که استبداد از صحنه سیاسی و یا حداقل در عرصه اجتماعی کنار زده نشود وضعیت ورزش همین است . اگر آخوندها یک نظام ارزش گذاری برای رشتههای ورزشی بین خود داشتند یقیناً سنگسار و پرتاب از بلندی را در جایگاه عالیترین رتبههای ورزشی قرار میدادند
0 نظرات:
ارسال یک نظر