سید علی آماده باش تو هم حسنی مبارک دیگری خواهی شد

این روزها تو ایران ما مرگ انسانیت را به نظاره نشسته‌ایم

این روزها تو ایران ما مرگ انسانیت را به نظاره نشسته‌ایم و تو این سرزمین نجیب یکی یکی بچه‌ها را به چوبه اعدام می‌سپارند . چه بیهوده انسان را در دادگاه‌ها محکوم می‌کنند! چه عبث انسان را با چوبه‌داری و طناب لغزانی انکار می‌کنند ! انسان را به جرم دلیرانه زیستن محکوم می‌کنند ! چیزی جز آه بر زبانم نیست

نعره کن ای سرزمین جان سپردن

نعره کن

این همه جوخه، این همه دار

این همه مرگ

این همه عاشق خفته در خون

شب یاران، شب زندان

شب اعدام رفیقان گل و نور و صدا

فریادی برخاست
به وقت اعدام
پشت دیوارها
ساعت ایستاد

به پای چوبه اعدام می‌بردند تو را
در این سحرگه غمگین و سرد بارانی
سپیده مرگ تو باور نمی‌کند هنوز
تو سربلند سرود نبرد می‌خوانی

اعدام
حکم او این است
سزای راستین مردی
که آزادی شعارش باد
به حق باید چنین باشد

دخترم
در من حلول مکن
من قبرستان نطفه‌های اعدامی هستم

سفیران سربدار عشق

پس از شکست‌های پی در پی برای برچیدن قرارگاه اشرف در عراق و افشاء، و بی‌آبرو شدن حکومت در صحنه بین‌المللی و بعد از قیام پر شکوه مردم ایران و اعتراضات گسترده در سراسر میهن، و در بحبوحه‌ی غلیان تضادهای درونی رژیم درهم شکسته‌، و بعد از سوختن مذاکرات هسته‌ای و ایزولاسیون کامل سیاسی، رژیم از فرط استیصال و درماندگی در پس دیوارهای بلند اوین با به دار کشیدن دو زندانی سیاسی مجاهد، کینه حیوانی خود را به اشرفیان و آرمان‌های آن‌ها نشان داد

دو زندانی سیاسی و دو بازمانده قتل عام 67 که دیوارهای تیرباران شده و طناب‌ها و تیرک‌های دار را شاهد بودند و نشان تازیانه‌ها بر شانه‌ها، و زخم‌های سیاه و کهنه دهه شصت را بر پیکر به یادگار داشتند.

این دو زندانی را روز سه‌شنبه برای اجرای حکم به انفرادی می‌برند و سحرگاه چهارشنبه به پای چوبه دار می‌آورند تا بقولی با چشم دوختن به طناب دار طعم مرگ را بچشند و اعدام را تجربه کنند تا شاید بدین وسیله بتوانند آن‌ها را بشکنند و با پوشاندن جامه حقارت بر آن‌ها بتوانند مصاحبه تلویزیونی بگیرند

ولی این زندانیان به رغم شکنجه‌های روحی و جسمی نه تنها از مصاحبه تلویزیونی خودداری می‌کنند بلکه به دژخیم نشان می‌دهند که مرگ و اعدام در راه آرمان شکوه و عظمت زندانیان سیاسی است و این‌ها از درد گذشته‌اند و به این شکل نمایش اعدام و ترساندن زندانیان به شکست منجر می‌شود .

و بالاخره سحرگاه امروز دوشنبه دژخیمان آخوندی این دو زندانی را به دار آویختند. اگر رؤیای این دوزندانی، این دو سفیر سرفراز اشرف را طناب‌های دار ربودند امٌا ریشه‌های آنان در اشرف پایدار قرار دارد و ساقه‌ها و جوانه‌های آن‌ها چون بهروز (فرزندجعفر کاظمی) در آن جا رشد و حیات دارد و هر چقدر جنایت پیشگان چنگال‌های خون آلودشان را بر پیکر این زندانیان بی‌گناه فرود آورند کاخ‌های بنا شده بر ستم آخوندی بیشتر فرو خواهد ریخت

تنها جرم این زندانیان به گفته دستگاه قضایی ایران گرفتن عکس و فیلم از رویدادها و وقایع بعد از انتخابات و دیدار از شهر اشرف بوده است در کشور ما فیلم و عکس گرفتن از تجمعات و یا دیدار و ملاقات با فرزند مسقر در اشرف جرم محسوب می‌شود و حکم اعدام دارد

این زندانیان با مقاومت و نثار جان خود صفحه‌ای زرین و خونبار از تاریخ مبارات مردم ایران برای نیل به آزادی و دموکراسی را، به جهانیان نشان دادند یگانه هدف مقدس این مقاومت، آزادی، دموکراسی و سعادت برای مردم ایران است و پیروزی نهایی مردم علیه این رژیم خون‌خوار را خون به ناحق ریخته شده‌ی مجاهدین و مبارزین راه آزادی و رنج و شکنج زندانیان مقاوم و قهرمان تضمین نموده است.  یادشان گرامی باد

مذاکرات دوجانبه کاترین اشتون و سعید جلیلی

نامت در یادها می‌ماند

داد ترا نمي‌برم از ياد، در قفس

اي داد بر تو رفت چه بيداد در قفس

گويي زجان و هستي من مايه مي‌گرفت

فريادها كه جان تو سر داد در قفس

ديوار و در گشوده نشد، گرچه صدهزار

چون تو زدند پرپر و فرياد در قفس

چون آفتاب رفتي و من دير چون غروب

چشمم به جاي خالي‌ات افتاد در قفس

از آن همه اميد گرامي دريغ و درد

ديگر نمانده هيچ، بجز باد در قفس.

مزدور این هم جوابت -- تف به ریش امامت

رژیم مفلوک خامنه ای و لاشخورهای فرومایه‌اش بهتر است بجای پیچیدن زالووار به ساکنان اشرف فکری به حال ورشکستگی و ریزش‌های درونی خودشان بکنند . پارسال برای برچیدن اشرف با سلاح و تیر و تبر و لودر و بلدزور به ساکنانش حمله کردند ولی امسال انگار دیگر هیچ تیری علیه مجاهدین در ترکش نداشتند و مجبور به سنگ پرانی شدند

البته این سنگ‌پرانی ها هم بی دلیل نبوده . از یک طرف می‌خواستند حکم دادگاه اسپانیا را بی‌اثر کنند و به مزدوران عراقی‌شان روحیه بدهند چون همانطوری که می‌دانید دادگاه مرکزی تحقیق در اسپانیا طی حکمی جنایت‌های نیروهای عراقی در اشرف را که سال پیش به وقوع پیوست و به قتل 11 نفر و زخمی شدن 480 نفر منجر شد، جنایت علیه جامعه بین‌المللی و جنایت علیه حقوق بین‌المللی بشر اعدام کرده و فرمانده عملیات، سرلشکر داموک شمری را در ساعت ۱۰صبح روز 8 مارس ۲۰۱۱ همراه با وکیل برای پاسخگویی در دادگاه فرا خوانده است

و جالب این که آقای الشمری که رئیس پلیس دیالی است فهمیده به دادگاه احضار شده طی مصاحبه‌‌ی گفته من ارتباطی با این حمله نداشتم و نیروی‌های پلیس در این حمله شرکت نداشتند و نیروهای ارتش بودند که مستقیماً از بغداد آمده بودند

و از طرف دیگر رژیم تمام زور و توانش را گذاشته بود تا با امکانات و باج و پول، هزاران نفر عراقی را جلوی درب اشرف، همراه با لات و لمپن‌های خودش بسیج کند و نشان بدهد که مردم عراق خواهان اخراج مجاهدین هستند. ولی این بار هم بیشتر اتوبوس‌ها خالی بودند و همانطوری که در ویدئوها مشاهده می‌شود نتوانسته بودند بیشتر از 100 تا 150 نفر از سراسر عراق بسیج کنند و تازه خیلی از عراقی هایی که آمده بودند فهمیدند مجاهدین مسلمانند و هیهات مناالذله می‌گویند از آمدنشان پشییمان شده و برگشته بودند


و امٌا افراد خودفروخته‌‌ای که با 180 بلند گو حدود یک سال است که جلوی درب اشرف جولان می‌دهند و به ساکنین این شهر چنگ و دندان نشان می‌دهند باید گفت که این بچه‌ها از گردابهای پرطلاطم تاریخ خونبار سی‌ساله میهنمان پیروز و سرافراز بیرون آمدند این بار نیز می‌توانند کلیه توطئه‌های عوامل داخلی و خارجی و شرکای عراقی را نقش بر آب سازند. بی تردید روز سرنگونی دشمن ضد بشری و روز حسابرسی از دژخیمان و مزدوران و شرکایش نزدیک است


تو این هیرو بیر تعرض به اشرف شاگرد ابراهیم نبوی هم برای اینکه از خبرها عقب نماند به جای طنز به پرت و پلا گویی افتاد و یاوه‌های کهنه شد‌ه‌ی آخوندها را سر هم کرد

تشکر از گشت ارشاد

نفر دیگری در صف اعدام، برای نجات جان او چه خواهیم کرد؟

رژیم آخوندی بعد از به دار کشیدن علی صارمی، سالار زندانیان شکست ناپذیر، دوباره خیز برداشته تا تعداد دیگری از زندانیان مقاوم و استوار را به مسلخ بکشاند، زندانیانی که از نسل مقاومت هستند و با تعزیر و شلاق ارشاد نمی‌شوند و برای حفظ و دفاع از ارزش‌ها، شکنجه و طناب دار را بر خود هموار می‌کنند و حاضر به کرنش در برابر قوای جلادان نشدند

اگر غفلت کنیم دوباره طناب دار میر‌غضب یک زندانی دیگر را به جوخه مرگ می‌سپارد امروز وظیفه میهنی هر ایرانی است که به حمایت از این زندانیان برخیزد با تجمع و تظاهرات با پتیشن با تلفن و فکس و ایمیل به نهادهای حقوق بشری و به هر طریقی که شده صدای مظلومیت این زندانیان در بند را به گوش جهان برساند

این زندانیان سیاسی دست از خانه و کاشانه و زندگی شسته‌اند و برای آزادی میهن زیر فشار و شکنجه قرار گرفته‌اند. سربلند و سرافراز تسلیم حکومت مستبد و جنایت‌کار آخوندی نشدند

امروز این زندانیان به یاری و حمایت ما نیاز دارند لازم نیست آدم سیاسی باشیم تا حمایت کنیم با هر عقیده و مسلک و مرامی می‌توانیم رسالت بردن پیام این زندانیان را به عهده بگیریم این موج اعتراض را که زندانیان براه انداختن، نگذاریم به وادی سکون و سکوت بیافتد و مثل تابستان 67 به نسل کشی و قتل عام منجر شود باید این توطئه رژیم را ناکام کنیم . وظیفه و تعهد انسانی و مسئولیت وجدانی در مقابل این زندانیان به دوش ما است . آیا نمی‌خواهیم در ریختن دیوار اختناق و برای آزادی و دموکراسی در کشورمان سهمی داشته باشییم ؟

پیام دکتر سعید ماسوری: وداع با علی آقا صارمی
پیام زندانی سیاسی ارژنگ داودی به مناسبت اعدام ضدبشری زنده یاد علی صارمی
دل نوشته بهروز جاوید تهرانی به‌مناسبت شهادت شهید راه آزادی مردم ایران علی صارمی