امسال زودتر به پیشواز هشت مارس می‌روم می‌خواهم قبل از همه روز جهانی زن را به آن تعداد محدود زنانی که وب‌لاگ‌ام را می‌بینند فرا رسیدن هشت مارس که روز اعتراض زنان ومردان آزادیخواه وبرابری طلب علیه تبعیض و خشونت است را تبریک بگویم و همبستگی خود را با گام‌های باوقار بانوان مقاومت ابرازکنم و امیدوارم روزی برسد که لبخند رهایی بر لبان زنان تحت ستم ایرانی بشکفت .
درست تمام داستان و وقایع پر شور و تراژدی که منجر به جهانی شدن روز زن شد را بخوبی در ذهن ندارم ولی می‌خواهم نکته بسیار مختصر و جزثی که همیشه عمیقاً مرا متأثر کرده است بازگو کنم .
درست 150 سال پیش یعنی 8 مارس 1857 برای نخستین بار در تاریخ مبارزاتی زنان ، هزاران تن از زنان کارگر که در صنعت نساجی به کار مشغول بودند به خیابان‌های نیویورک می‌ریزند و خواهان شرایط انسانی در محیط کار خود می‌شوند .
این حرکت سر و صدای بسیار زیادی در جامعه بوجود می‌آورد و خبرنگاران و رسانه‌های آن‌زمان با عجله تلاش می‌کنند با معترضین مصاحبه کنند یکی از خبرنگاران از زنی که جزء متحصنین بود می‌پرسد خواسته‌های شما چه چیزهایی است ؟ و پاسخ آن زن بسیار پر معنا و مفهوم بود .
با لبخند زن جوان معترض پاسخ می‌دهد « نان می‌خواهیم و شاخه گل سرخ »
من فکر می‌کنم فقط یک زن می‌توانست این چنین شاعرانه دلایل مبارزاتی خود را در یک جمله زیبا بازگو کند
تامین نان و حق معیشت از مهم‌ترین بارزترین حقوق اساسی انسان بشمار می‌رود و گل سرخ سمبل عشق و مهر و زیبایی محسوب می‌شود و به زبان دیگر خشونت و باتوم و ناسزا و نا برابری را نفی می‌کند و می‌بینیم که بعد از 150 سال خواسته‌های آن زن کارگر در بیشتر کشورهای عینیت نیافته است اگر چه در بسیاری از کشورهای غربی روز زن روز تجارت محسوب می‌شود ولی در جوامع مذهبی و کشورهای باصطلاح اسلامی بنام اسلام و تحت لوای قوانین اسلام کم نیستند زنانی که هنوز خون گم‌نام خود را فرو می‌ریزند .سنگسار، ازدواج‌های اجباری ، خودفروشی ؛ خودکشی ، قوانین زن ستیز آخوندی و.....
همین دیروز فعالان جنبش زنان ایران در کنار در ورودی دادگاه انقلاب حضور یافته بودند تا نسبت به روند غیر قانونی بازداشت و بازجویی و دادگاه فعالان جنبش زنان اعتراض کنند که ماموران دولتی 33 تن از این زنان آزاده را بازداشت کردند (عکس 1 و 2 ) و معلوم نیست کی این رنج‌ها و مصیب‌های زنان ایران شلاقی خواهد شد بر وجدان مردان ایرانی !!
0 نظرات:
ارسال یک نظر